تحول ترس در نوزادان

مراحل ابتدایی تشکیل و تحول ترس در نوزادان

ترس احساسی بنیادی است که در مواقع احساس خطر خود را نشان میدهد. احساس ترس برای بقا و سازگاری با محیط زیست اهمیت بالایی در تمام موجودات دارد و این مورد را می توان در تمام موجودات به صورت دقیق تری در رفتار شناسی آنها مورد بررسی قرارداد.

پیدایش ترس های واقعی در نوزادان انسان معمولا در سال اول زندگی آنها صورت می گیرد. اگر به صورت دقیق تری بخواهیم آن را بگوییم، در مشاهدات انجام شده این ترس تقریبا در شش ماه اول زندگی ایجاد می شود. این ترس زمانی آغز می شود که نوزاد قادر به تشخیص افراد غریبه می شود و می تواند اشکال و احساسات صورت را درک کند.

ترس در نوزادان

با به بررسی قرار دادن تحقیقات بر روی بزرگسالان و کودکان در جنبه های ترس و ریشه های آن می توان عنوان کرد که ترس در سن شش ماهگی افزایش پیدا می کند چرا که نوزاد قابلیت تشخیص محیط اطراف خود را به دست آورده است. همچنین در همان زمان ترس نوزاد نقش بسزایی در افزایش مراقبت از کودک توسط پرستاران خود دارد. چرا که با وجود پرستار خود احساس ترس و ناراحتی از کودک دور می شود. در واقع درجه های ترس نوزاد با میزان مراقبتی که از او میشود رابطه ای هم پا دارد. علاوه بر این ترس های ابتدایی ارتباط مستقیمی با تحول احساسات اجتماعی دارد. درجات پایین خشم و رفتارهای مخرب به ما این ایده و نظر را میدهند که در بررسی های موازی تحول های درونی افراد، نقطه ی آغاز این هنجارها به تشکیل و تحول ترس در دوران نوزادی باز می گردد و پیشبرد رفتارهای اجتماعی و سلامت رفتاری افراد است.